Ya Rab! Böyle mi Olacaktı, Benim Cennet Yurdum? Ya Rab! Böyle mi olacaktı, benim cennet yurdum? Baktım da etrafıma yalnızım, ağladım durdum. Bir mânâ veremedim, şu Milâdî yılbaşına! Şaştım da kaldım, Müslümanların vah telaşına! Çevirdim başımı, nereye ettimse bir nazar. Gördüm ki, Noel için hazır, yer-yer çarşı-pazar. Haykırmak gelmişti içimden, seslendim millete. Heyhat! Duyuramadım, ne Âhmed’e ne Mehmed’e. Ey Âlem-i İslâm’ın baş tacı, büyük Türkiye! Mukaddesatı unuttun, Avrupa diye diye! Yurdumu işgal eylemiş, şu garbın safsatası, Kiminin maymunu var, kiminin “Noel babası!” Anladım, zaman geçmekte bugün dünden de beter. Kim bilir? Yarın ne hâle düşecek bu şaşkın beşer. Kulaklar tıkanmış, gözlere çekilmiş perde. Nankör adam, fazilet arıyor geçmiş giderde. İslâm’dır bu vatanın dini, kitabı Kur’an-ı Kerîm’dir. Müslümanın bayramı, Ramazan ve Kurbandır. Kalamaz bu böyle Fatih’in, Yavuz’un diyarı, Noel kutlamada, geçerek hıristiyanları. Maziyi düşündüm de, hayran oldum istiklâle Ecdadıma söz verdim, varmak için istikbâle, Çanakkale’de şehidlerim kefensiz yatıyor!.. Sakarya’nın rengi, hâlâ kıpkızıl kan akıyor!.. Şehidlik, gazilik şerefidir Müslümanların. Düşmanlara alkış tutmak, işidir alçakların. Şu alçakça yaşayanların aklına yanayım. Gel ölüm gel, neredesin? Kanımla yıkanayım! İstemem bu hayatı, Sultan etseler cihanda. Ölürüm, şerefimle yatarım, toprak altında. Ya Rab! Hidâyet ver kurtulsun bu millete. |
|
784 kez okundu
YorumlarHenüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |
.jpg)
