Savaşın çocukları… Masum… Günahsız… Suçsuz… İnsan olduğumuzu unutturan en büyük suçumuz; savaşın çocukları…
Hiçbir savaş yoktur ki, öncelikle çocukların, ser-sefil, perişan, zavallı, çaresiz, aciz, en çok acı ve zulmü görenler olduğu gerçeğini yaşatmasın.
Her türlü oyunun, tezgâhın, iğrenç, aşağılık planların üzerlerinde uygulandığı çocuklarımız…
İnsan olduğumuzu iddia eden bizler, çocukların, dünyanın her yerinde, en ücra köşesinde, en ilkel kabileden, en modern topluma varıncaya kadar aynı olduğu gerçeğini unutan biz insanlar!
Sırtımızı dönüp gittiğimiz, yüzlerine bile bakmadığımız, ne olduklarının, nasıl yaşadıklarının, hangi acılar içerisinde hayatlarını devam ettirdiklerini, hangi psikoloji ile hayata sarıldıklarının umurumuzda olmadığı çocuklarımız… |